Kva er vitsen- distrubering av nakenbilde

Eg er ein av dei personane som brukar snapchat , facebook, og instagram som ei morgenavis og byrjar og bla i den før eg står opp av senga , det er ei ordning eg har brukt ganske lenge og den funkar fint. 

I dag derimot vart eg kvalm av det som møtte meg på snapchat, 

Eg har verken gitt bort snapnavnet mitt , det er ikkje offentleg på nokon måte så dette kom som ein kvalm overraskelse. 

Eg fekk nemleg ein video av en penis som blei runka med tittelen: Morgenkåt idag eg .. 

og til kven i søren som har sendt meg den videoen , eg drit i om du er kåt , og eg vert ikkje tent av penisar som blir sendt til meg av framande. 

saken er det at eg syns ikkje nakenbilde, nakenkropp/ penis er noko å rope hurra for når eg får dei , for det viser meg at den personen har eit lågt sjølvbilete som einaste han trur han kan tilby eit anna menneske er penisen . og i mange tilfelle tviler eg på at det er saka ! 

Eg er singel , og har i mitt singelliv ( heile mitt vaksne liv i det minste) vore medlem av diverse datingsider , og det vert alltid til at mannen skal vise fram utstyret sitt og dermed få meg tent på ein eller måte ifølge han sjølv , men  her er ei hemmlighet , eg vert kvalm av det , det er ikkje attraktivt og det er heller ikkje ynskeleg frå mi side og sjå penisar berre fordi eg sveipa til høgre eller sa hei . 

Eg veit godt kva overtenking er , faktisk så veit eg at det fins mange folk der ute som kan sitje i fleire minutt og tolke eit enkelt hei. og kanskje gjer eg den feilen av at eg ikkje tenkjer over hei , i den rolla med at HEi betyr lat meg sjå understellet ditt , for viss det betyr det så må eg finne meg eit anna ord å bruke når eg helser på folk , kanskje meir hallo ? ville passe seg? 

Ein person som er attraktiv er kanskje ein som ikkje deler utstyret sitt på fyrste melding( Uoppfordra) det er den som viser den har humor og kanskje itillegg har litt djupare meiningar enn "eg veit ikkje eg" 

Det er nesten som at : ja men viss du brukar datingappar/sider så må jo du vere interessert i å hoppe i halmen , eller sjå utstyret fyrst så du er sikker . 

Kva om eg skulle gjort det same ? Delt eit bilete av musa kvar gonge ein mann sa hei til meg , evt hadde eit spørsmål om korleis det gjekk med meg? hadde ikkje eg då blitt sett på som laus evt veldig desperat ? 

Kropp er kropp , faktisk så treng en ikkje å dele kroppen sin med kven som helst , eg deler kun trynet mitt med verden i mine endelause selfiesar , eg gir heller ikkje bilete eller meg sjølv til kven som helst . 

Så til alle dykk som trur penis eller vaginaen din er det einaste attraktive med deg prøv å ha ei sosial samtale med nokon utan å vise fram alt fyrst . 

Kva er vitsen ?

KVA ER VITSEN? 
dette er tittelen på omlag alle dei neste innlegga mine på denne bloggen , fordi eg sit no her på soverommet mitt og har lyst å skrive ein rekke innlegg om nettopp : Kva er vitsen? 
 Eg kjem til å ta opp alt ifrå singeldom til død ( og sjølvsagt prøve å gjere dette i ein lystig tone så folk ikkje trur eg er like deprimerande som dette.)

Eg har aldri vore den flinkaste på å fortelle historier , faktisk så er eg ein slik person som ikkje får heilt til å fortelje slik at andre ler på dei rette stadane så den oppgåva gir eg ofte bort til nokon som kan å fortelje.

Men er det noko eg kan her i verda så er det å filosofere over ting og tenkje over" kva er eigentleg vitsen?" 

Ikkje at alle ting eg kjem til å skrive om kjem til å vere ein vits , men det kjem til å innholde nokon poeng som eg håper andre tek med seg vidare inn i livet og inn i liknande situasjonar . 

Sett inn kraftuttrykk her!

Slite med å kunne skrive ordentlige blogginnlegg , kjem på eit avsnitt også er det som ei sperre som kjem , pluss det er mykje eg skulle gjerne kunne skrive om, men som skapar meir kaos enn nytte så difor har eg vore stille på bloggfronten , sjølv om det ligg inne nokon skikkelige seriøse innlegg her. 

Dette innlegget innheld ei oppdatering om livet mitt i det siste og viss du ikkje har lyst å lese det negative som foregår så kan du heller glede deg til neste innlegg som er litt hyggeligare! 


Knust skjerm på mobilen 
Idag holdt eg på å gå av skaftet , det var nesten som dråpen rann over; 
Ein tidleg morgen så mista eg ned mobilen min og knuste glaset på mobilen , og sidan eg har sånn telenorswap så eg leverte mobilen min til Oslo , men i Oslo så fann posten ut at den skulle sende mobilen min til Alta av alle rare grunnar , så eg tok kontakt med brightstar(forsikringsselskapet ) for å gi dei beskjed om hendinga. Mobilen kom endelig til Oslo etter å vore omlag over ei veke på Noreg reise. så får eg en ny telefon . og her kunne jo historia enda. men nei, eg mottok mobilen den 10.mai og då eg skulle synkronisere mobilen med itunes så oppdagar eg at det verken er en ny telefon eller at det er min telefon eg har fått returnert ,men "Rasmuss Iphone" altså ein brukt mobil. No problemo - heilt til den då begynner å få sånne anfall der den restarter seg sjølv - (skjermen blir heilt svart og applelogoen viser seg-og eg må skrive inn skjermlåsen igjen .. ) og den siste tida har desse anfalla komt hyppigare og hyppigare .

Idag ringte vi til Brightstar og sa eg var gladeleg kunne sende tilbake denne drittelefonen som eg no har og få tilbake mobilen min som ikkje var råka av noko anna enn knust glas , fekk då opplysning om at mobilen var sendt til utlandet og heilt umogleg og oppspore igjen og returnere. Eg fekk beskjed om sida mobilen kunne sendes inn på service for å fikse den så det betyr at eg blir mobillause igjen, eg kan velge å betale 250 kr for en lånetelefon , men har allereie betalt altfor mykje for denne mobilen her så takkar fint nei takk til det ! 

En av dei tinga som irriterer meg sidan restartinga skuldast mest sannsynlig handteringa av forrige eigar og at dette kanskje var også ein av grunnane han leverte den inn, så kan service-folka skulde på meg sidan eg då står som eigar på denne drittelefonen.

Eksamenstid 
Fredag byrjar siste eksamenen min , det er ei vekes heimeeksamen som eg gruar meg til , men som går sikkert bra ( fortel eg meg sjølv.) Det er også far min sin bursdag på fredag , og det er merkeleg korleis tida går , og kor mykje som skjer på kort tid i eit menneske sin kvardag. Det er ikkje så lenge sida han fylte 50 .

Så mange jern i ilden for tida og eg kjenner det skal bli godt å bli ferdig med eksamenstid for ei stund.

Prolaps i ryggen
15.april kjente eg at ryggen kjendes merkelig ut , men trudde det var meir sånn bekkenløysning eller pms , noko i den gata ivertfall , men det var det då ikkje , det var prolaps. 
Så siste vekene har eg gått rundt som ei dame som har bruk for rullator. Endte med å bli sjukemelde frå jobben noko som sug skikkelig fordi eg elskar jobben min. Det er så kjekt å kunne bidra med noko , men eg må høyre på legen sitt råd og kva ryggen seier. men som sagt det sug banan! 

Lovar å skrive eit hyggelegare innlegg etterpå, men måtte berre skrive litt frustrasjon! 

Har eg rett å vere lei meg ?

Merkelige spørsmål eg skulle stille idag da , men det er den tida på året igjen. den tida då hovudet mitt byrjar og tenkje på det som var , det som ikkje kom , og korleis livet endra seg frå den dagen. 

Eg kjem ofte i ein sånn sorgdal når eg tenkjer på det , det å ikkje ha nokon som har vore der så lenge gjer låkt.  Det at ho ikkje er her igjen , det er noko som eg ofte stussar over på denne tida av året. 

Så kjem eg til å tenkje på kor mykje gjer eg ut av livet mitt? Lever eg for å berre falle inn i dei gamle rutinene eller lev eg for å oppleve nye ting? 

Ein kan ikkje sitje fast i fortida , ein kan heller ikkje drive å ynskje folk tilbake har eg høyrt. På sett og vis er ikkje det eg ynskjer meg heller, eg skulle berre ynskje eg kunne få eit bekreftande ja på ting, liksom er ho i orden, 

Som kristen så har eg alltid fått høyre at ein dag skal vi få møte Jesus i himmelen, og himmelen er ein god plass og vere , utan sorg og sjukdom , ingen skal skiljast ved død heller. 

Som kristen veit eg at eg ikkje bør sørgje , men som eit menneske som eg er så kjenner eg på sakn. 

som eit menneske og som ei jente så kjenner eg på alle desse kjenslene som veks når denne tida av året nærmar seg.

Eg tenkjer på korleis facebook i morgon kjem til å blomstre av hjarte på veggen hennar , og på at folk kjem til å legge ut bilete på minnesida hennar , kanskje nokon til og med besøkjer grava imorgon , kanskje , berre kanskje. 

Eg var 19 då ho døydde , like gamal som minstebroren min er no , dagane har gått så utruleg fort , verda har blitt ein skitplass , eg  skal til med mitt tredje år på høgskule til hausten , kven hadde trudd det ? 

Sjølv når saknet kjennest som verst så veit eg at det har ikkje vore ein dag utan at Gud har gått med meg. 

snøen dalar utanfor vindauget mitt , det var ikkje mykje snø den dagen du for , det var faktisk litt sånn stormvèr ute , ein grå himmel og ei regntung himmel.  
Du var sleten av å kjempe , og eg forstår du såg paradis, 
du takka for laget, og hadde oss sikkert i tankane når du fòr ,
Men vi skal møtes igjen , og då skal vi på nytt spele nye songar. 

Saknar deg storesystra mi. 

1.innlegg Velkommen

Fyrste innlegg på bloggen. 

Velkomen så hjarteleg til ein ny blogg. 

 

fant ut at eg skulle starte ny blogg no som vi er i eit nytt år og  eg kjenner at eg er i eit nytt kapittel i livet mitt. 

Eg er forfatteren bak Lidim.blogg.no og sjølv om eg no ikkje skal legge ned den bloggen så vil eg heller bruke denne som eit blogg. Blir eg betre til å halde dykk oppdatert ? 

anyways.. fylg med i livet ifrå lenestolen min :)

Nei ,eg har ingen lenestol , men kjenner altso behovet for å late deg innbille deg om at eg har det:P